Column Jochem van Gelder

Jochem is TV-presentator en sinds 2008 een zeer energieke
en betrokken ambassadeur van Stichting Energy4All.

Een gebroken bankje

Het was zover: het einde van de bonte stoet hartvormige bankjes die door Nederland toerde. Een kleurrijke parade om te vertellen over de slopende energiestofwisselingsziekten en het belang van een medicijn. De grote veiling van de Heartseats was in het NBC om een machtig bedrag op te halen voor onderzoek naar dat medicijn.

Vrijdag de 8e november stond al lang in vele agenda’s. Waarschijnlijk roodomrand bij initiatiefneemster Mike Zeelen. Een idee geboren uit haar eigen persoonlijke situatie. Als moeder van zoon Noa met een energiestofwisselingsziekte weet zij als geen ander hoe oneerlijk de strijd is en hoe machteloos je je kunt voelen als ouder. Hoe hard je ook bidt, smeekt en soms schreeuwt om een medicijn. Mike staat symbool voor alle ouders die niet lijdzaam afwachten, maar keihard de strijd aangaan. Mike was dan ook gespannen die avond. Alles moest en zou perfect verlopen en dat liep het! De zaal zag eruit als een TVstudio compleet met grote 3D panelen en megaschermen op het podium, waarop de presentatie en vooral de bankjes te zien waren. De Heartseats zelf stonden verspreid als hoofdrolspelers tussen de strak gerokte tafels in de immense hal. De gasten arriveerden: ouders, kunstenaars en natuurlijk kunstminnende ondernemers die het initiatief een warm hart toedragen.

Dertig prachtige bankjes, beschilderd door de grootste kunstenaars uit de hedendaagse Nederlandse en Belgische schilderkunst, werden stuk voor stuk geveild. Liep het voor de pauze nog wat stroefjes, na de pauze werd er ruimhartig geboden onder enthousiaste aanvuring van o.a. ambassadeur en sferemoniemeester Ron Bons.

Het meest indrukwekkende moment diende zich aan op het einde van de veiling. Er was nog slechts één bankje te gaan. Het bankje van Veronica Coolen. Het bankje werd op het podium getild en vol in de spotlights gezet. Het was een bijzonder ontwerp, want ze had het bankje doorgezaagd om zo het hart letterlijk te breken. Symbool voor het verscheurde hart van een moeder met een zwaar ziek kind. Prominent zichtbaar op de voorkant stond een tijgermoeder met haar kind. Deze stond voor de onvoorwaardelijke liefde. Het werd stil in de zaal.

Nét voordat het bieden zou beginnen, werd gevraagd of de kunstenares zelf aanwezig was. Tot ieders verbazing stapte Mike zelf het podium op. Bijna verlegen lachend, onthulde ze dat het haar bankje was en dat Veronica Coolen een pseudoniem was. Iedereen, inclusief ikzelf, was met stomheid geslagen! Mike haar Heartseat leverde € 6.000,- op en bleek één van de topstukken van de prachtige avond.

Ik heb de dagen hierna alleen maar aan Mike gedacht. Ik weet dat zij de handen vol heeft aan de verzorging van Noa, die inmiddels 12 jaar is. Het definitieve en onvermijdelijke afscheid komt steeds dichterbij. Zij koestert alle kleine momenten met hem. Zijn oogopslag, zijn lachje of zijn schaarse vreugdekreten. Daarnaast is zij dus het afgelopen jaar bezig geweest om kunstenaars enthousiast te maken, heeft ze de tour mee georganiseerd en heeft ze, vaak ’s nachts, gewerkt aan haar gebroken bankje. In de hoop dat het heel veel geld op zou leveren. Niet eens voor haar eigen zoon, maar voor alle kinderen voor wie het medicijn straks wél op tijd is.
Voor haar, vanaf deze plek, een hele diepe buiging.

Jochem

Steun ook het belangrijke medicijnonderzoek met een donatie

Column uit de 11e editie van het Energy4All Magazine 2020
Foto door Broer van den Boom